3 min
Schorzenia autoimmunologiczne często objawiają się w postaci zmian skórnych. Do takich zaliczana jest łuszczyca zwyczajna. Jedną z jej odmian jest łuszczyca krostkowa, która może występować wspólnie z nią lub jako oddzielne schorzenie. Dowiedz się więcej o tej rzadkiej, ale poważnej przypadłości.
Czym jest łuszczyca krostkowa i kogo dotyczy?
Łuszczyca dotyczy kilku procent populacji. Jej postać zwyczajna (pospolita, zwykła, plackowata) szacunkowo dotyczy ok. 90% przypadków. Natomiast łuszczyca krostkowa (pustular psoriasis), to rzadka odmiana łuszczycy, cechująca się występowaniem krostek wypełnionych treścią ropną, zlokalizowanych na różnych partiach ciała. Schorzenie to może występować jako oddzielna jednostka chorobowa lub wspólnie z łuszczycą zwyczajną. Zdarza się też, że po ustąpieniu krostek pojawiają się symptomy łuszczycy zwykłej. Chorować mogą osoby w każdym wieku i obu płci.
Jak wyglądają łuszczycowe wykwity skórne?
Choroba ta objawia się występowaniem wykwitów, początkowo niewielkich. Zlokalizowane nieprzymieszkowo jałowe krostki z czasem zwiększających swoją średnicę. W miejscu zmienionym chorobowo rozwija się stan zapalny odpowiedzialny za zaczerwienienie. Obserwuje się też zaburzenia keratynizacji, które skutkują tworzeniem się charakterystycznych blaszek łuszczycowych (łusek). Obszary suchej skóry zwykle wywołują uporczywy świąd.
Z kolei charakterystyczne dla łuszczycy krostkowej jest występowanie drobnych wykwitów o średnicy 1-3 mm. Mają one odcień czerwony, różowy lub brązowy. Występują na zaczerwienionej skórze. Nieregularne obszary podminowanego treścią ropną naskórka mogą mieć różną powierzchnię. Niekiedy się ze sobą łączą, tworząc większe plamy. Wygląd zmian i przebieg choroby zależą od zaawansowania i rodzaju łuszczycy, a także sposobu postępowania.
Możliwe przyczyny powstawania tej choroby skóry
Każda postać łuszczycy jest chorobą o niedokładnie poznanej przyczynie. Istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne, dlatego na zachorowanie bardziej narażone są osoby z przypadkami tej choroby w rodzinie. Rozwój łuszczycy ma też związek z zaburzeniami pracy układu odpornościowego i czynnikami środowiskowymi.
Różne rodzaje i objawy łuszczycy krostkowej
Wyróżnia się różne rodzaje łuszczycy krostkowej, przy czym podstawowy podział uwzględnia typy łuszczycy uogólnionej i ograniczonej.
Łuszczyca krostkowa uogólniona
Jest to najcięższa postać choroby, w skrajnych przypadkach stanowiąca zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta oraz wymagająca leczenia szpitalnego. Zmiany mogą rozwijać się w formie obrączkowatych skupisk przy fałdach skórnych (łuszczyca obrączkowata), ale niekiedy pojawiają się na całym ciele. Poza objawami skórnymi mogą pojawiać się symptomy ogólnoustrojowe, takie jak np. złe samopoczucie, bóle głowy, dreszcze, gorączka, nudności. Schorzeniami ciężkimi są także łuszczyca stawów i liszajec opryszczkowaty.
Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp
Wśród zaburzeń ograniczonych tego typu wymienia się głównie łuszczycę krostkową dłoni i podeszew stóp. Zmianom często towarzyszy obrzęk, rumień i ból. Ten typ najczęściej występuje u osób po 50. roku życia. Postać ograniczoną cechuje średni stopień zaawansowania.
Krostkowy stan zapalny kończyn
Krostkowe zapalenie skóry kończyn zdarza się rzadziej w porównaniu do innych rodzajów. Krosty pojawiają się w obrębie palców rąk i stóp, zwłaszcza w pobliżu paznokci.
Leczenie łuszczycy krostkowej – farmakologia, pielęgnacja, zabiegi
Jest to choroba przewlekła, o nieznanej przyczynie, dlatego nie jest możliwe całkowite wyleczenie. Niemniej jednak istnieją sposoby leczenia objawowego, które łagodzą dolegliwości, ułatwiają pacjentowi życie i redukują częstotliwość nawrotów. Leczenie powinno być wprowadzone po konsultacji dermatologicznej i przeprowadzeniu dokładnej diagnostyki.
Objawy i leczenie tej choroby zależą od stopnia zaawansowania. Najczęściej u chorych na łuszczycę stosuje się leki doustne i miejscowe (maści, kremy, pasty) zawierające m.in. niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy, retinoidy, kwas salicylowy, mocznik, pochodne witaminy D, niekiedy także leki cytostatyczne i leki biologiczne.
Jako uzupełnienie farmakoterapii zalecane są alternatywne metody leczenia łuszczycy krostkowej. Zastosowanie znajduje głównie fototerapia (terapia światłem LED, naświetlanie). Wskazane są też kąpiele morskie i optymalna ilość promieni słonecznych, przy czym należy pamiętać, że nadmierna ekspozycja na słońce może zaostrzać objawy.
W większości przypadków wystarczająca okazuje się właściwa pielęgnacja i stosowanie leków miejscowych. Tylko w cięższych przypadkach podaje się leki doustne, a w skrajnych, gdy objawy schorzenia mają charakter ogólny, należy poddać się leczeniu w warunkach szpitalnych.
Źródła:
- https://www.mp.pl/pacjent/dermatologia/choroby/chorobyskory/74363,luszczyca
- https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/015/440/original/17-22.pdf?1481285259
- https://www.ptfarm.pl/pub/File/Farmacja%20Polska/2009/9/10%20%20Farmakoterapia%20luszczycy.pdf
- https://www.termedia.pl/dermatologia/Irena-Walecka-Luszczyce-mozna-skutecznie-leczyc,30548.html