Ałun to występujący w naturalny sposób w przyrodzie minerał przyjmujący postać kryształu. Jako związek chemiczny jest pozbawiony koloru i zapachu. W medycynie naturalnej stosowany jest od tysiącleci – m.in. w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie – jako środek antyseptyczny, antybakteryjny, przyspieszający gojenie i hamujący krwawienie. Obecnie ałun jest szeroko stosowany w kosmetyce, m.in. jako naturalna alternatywa dla dezodorantów.
Ałun jako związek chemiczny to dwunastowodny siarczan glinowo-potasowy, który występuje w przyrodzie w sposób naturalny jako kryształ. Spotkać go można m.in. w Uzbekistanie, we Włoszech (w okolicach Wezuwiusza), w Rosji, w Stanach Zjednoczonych (na Alasce), ale również w Polsce – m.in. na Dolnym Śląsku, w okolicach Międzyzdrojów i Sandomierza. Najczęściej przyjmuje formę ziarnistych lub naciekowych skupień, jest kruchy, bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie. W zależności od miejsca, w którym się znajduje, może zawierać domieszkę różnych pierwiastków, m.in. żelaza, sodu albo manganu.
Ałun – zastosowanie
Kryształ ałunu – a także ałun sproszkowany i napar z ałunu powstający po zalaniu proszku wodą – był przez tysiąclecia stosowany m.in. w medycynie starożytnego Egiptu, Rzymu i starożytnej Grecji. Jak bowiem dowiodły różnego rodzaju badania i obserwacje, minerał ten ma wiele korzystnych dla zdrowia właściwości. I tak ałun:
- ma działanie antybakteryjne i antyseptyczne,
- hamuje krwawienie,
- ma właściwości ściągające,
- przyspiesza gojenie się ran,
- łagodzi świąd, np. wywoływany przez alergie.
Oprócz tego ałun jest cenionym minerałem kosmetycznym – ogranicza pocenie się oraz eliminuje zapach potu, więc uważa się go za naturalną alternatywę dla dezodorantów.
Ałun – dezodorant w stylu eko
Skuteczność działania ałunu jako dezodorantu bierze się z jego właściwości antybakteryjnych, ponieważ przykry zapach potu ma związek z tym, że wydzielany przez gruczoły pot ma kontakt z bytującymi na skórze bakteriami. To właśnie rozkład tych drobnoustrojów wywołuje nieprzyjemną woń skóry – ponieważ ałun zwalcza bakterie, nie rozkładają się one, a zapach potu nie jest tak bardzo odczuwalny.
Ałun jako dezodorant można zakupić w różnych postaciach. Zalicza się do nich:
- kryształ ałunu – czasami jest to kostka (taka jak mydło) czasami ałun w sztyfcie (taki jak klasyczny dezodorant): przed użyciem należy go zmoczyć, odczekać chwilę i przetrzeć nim wybrane partie ciała, po czym opłukać i odstawić do wyschnięcia,
- ałun w proszku – czyli po prostu sproszkowany kryształ; można stosować go jako talk do stóp zwalczający silne pocenie nóg, ale równie dobrze zahamuje brzydki zapach z obuwia lub skarpetek; może być również stosowany jak sól do kąpieli,
- ałun w sprayu – jest to mieszanina ałunu w proszku i wody, można nim spryskać pachy i całe ciało.
Czy ałun pomoże na nadpotliwość?
Ałun jest skuteczną ekologiczną alternatywą dla dezodorantów. Można sięgać po niego, by zapewnić sobie codzienne poczucie świeżości i higieny. Jeśli jednak mamy do czynienia z nadpotliwością – czyli nadmiernym wydzielaniem się potu w różnych partiach ciała – naturalne metody, takie jak ałun, są już niewystarczające.
Nadpotliwość jest stanem, w którym zlokalizowane na całym ciele gruczoły potowe produkują za dużo potu – nie odparowuje on ze skóry, ale jest wchłaniany przez odzież, na której widoczne są nieestetyczne mokre plamy. Nadpotliwości nie da się zahamować zwykłymi dezodorantami i antyperspirantami, stanowi ona poważny problem higieniczny, może być przyczyną kompleksów i problemów z funkcjonowaniem w społeczeństwie. Objęte mogą być nią nie tylko pachy, ale także dłonie, stopy, plecy i inne partie ciała. Może mieć podłoże genetyczne, ale czasami współistnieje z różnymi chorobami ogólnoustrojowymi (np. cukrzycą) albo jest spowodowana przez przyjmowanie niektórych leków. W takich sytuacjach trzeba już sięgnąć po metody specjalistyczne – takie jak leczenie nadpotliwości toksyną botulinową.
Toksyna botulinowa na nadpotliwość – jak to działa?
W leczeniu nadpotliwości zastosowanie znajduje toksyna botulinowa, czyli popularna toksyna botulinowa. W pierwszej chwili może się on kojarzyć głównie z zabiegami w obrębie twarzy, których celem jest wygładzenie głębokich zmarszczek i bruzd. Tymczasem toksyna botulinowa ma również właściwości łączenia się ze znajdującymi się w gruczołach potowych zakończeniami nerwowymi. Proces ten hamuje działanie acetylocholiny, czyli przekaźnika chemicznego stymulującego wytwarzanie potu.
Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową polega na punktowej iniekcji preparatu w miejsca o zwiększonej potliwości – czyli pachy, stopy, dłonie, plecy i inne. Efekty widoczne są już po 3-5 dniach od zabiegu i utrzymują się co najmniej przez pół roku. Później iniekcję można powtórzyć.
W celu utrzymania codziennej higieny metody naturalne – takie jak stosowanie ałunu – mogą się okazać wystarczająco skuteczne. Jeśli jednak u pacjenta zdiagnozowana zostaje nadpotliwość, która może mieć podłoże chorobowe, konieczne jest specjalistyczne leczenie – czasem farmakologiczne lub zabiegowe. Bardzo skuteczne w zwalczaniu nadpotliwości są zabiegi z zastosowaniem toksyny botulinowej wykonywane przez specjalistów w klinice Estell. Cieszą się one dużym zainteresowaniem pacjentów, zwłaszcza w ciepłych miesiącach roku – efekty są bowiem widoczne bardzo szybko i utrzymują się przez długi czas. W ten sposób można cieszyć się komfortem i dobrym samopoczuciem przez całe lato!