Usuwanie blizn

Blizny mogą powstawać z różnych powodów. Najczęściej są one śladem nieprzyjemnych sytuacji lub wypadków. Niestety, nie wszystkie blizny mogą zregenerować się samodzielnie, albo proces ich zaniku jest na tyle powolny, że pacjenci poszukują innych możliwości poradzenia sobie z tym problemem. Pomocne mogą wówczas okazać się metody stosowane w medycynie estetycznej.

Jak powstają blizny?

Blizny to charakterystyczne zmiany na skórze, które powstają w efekcie uszkodzenia ciągłości jej powierzchni. Małe skaleczenia zazwyczaj nie pozostawiają po sobie żadnego śladu. Przy większych ranach powstałych wskutek rozleglejszych oparzeń lub kiedy z uwagi na stan zdrowia zastosowano zabieg chirurgiczny, w miejscu tym tworzy się blizna. Blizny powstają w końcowym etapie gojenia się ran i stanowią jego naturalne następstwo, ale zarazem także defekt estetyczny. Pierwszym etapem gojenia się rany jest tworzenie skrzepu, a następnie strupa. Gdy ten odpadnie, tworzy się blizna świeża, czyli powstająca w naturalnym procesie gojenia się ran włóknista tkanka łączna, na której powierzchni znajduje się nabłonek. Blizna jest pozbawiona naskórka i nie ma prawidłowej budowy skóry. W kolejnych miesiącach miejsce blizny stale zmienia się, a po upływie około roku przyjmuje już w zasadzie dojrzałą formę, czyli tzw. bliznę dojrzałą.

Jakie rodzaje blizn wyróżniamy?

W zależności od przyjętej klasyfikacji, wyróżnia się kilka rodzajów blizn. Przyjmując podział ze względu na czas powstawania blizn, rozróżniamy:

• blizny niedojrzałe, we wczesnym stadium, lekko wypukłe, czerwone (mogą lekko swędzieć),
• blizny dojrzałe – prawidłowe blizny dojrzałe są jasne, miękkie w dotyku i elastyczne.

Dzieląc zmiany ze względu na wygląd blizny, wyróżniamy:

• blizny przerostowe – do powstania blizn przerostowych dochodzi wskutek przedłużającego się procesu gojenia. Takie blizny rozrastają się nadmiernie w obrębie uszkodzenia. Mają czerwony kolor, są zgrubiałe i mocno wypukłe,
• blizny zanikowe (blizny atroficzne) – powstają na skutek rozpadu kolagenu (włókien kolagenowych). Mają okrągły kształt i są wklęsłe. Do blizn atroficznych zalicza się rozstępy, blizny po trądziku i zwykle blizny po ospie wietrznej,
• blizny keloidy (bliznowce) – zgrubiała, włóknista i czerwona albo fioletowa blizna, która wykazuje skłonność do nawrotów. Powstaje, kiedy rana nie może się normalnie zagoić – blizna rozrasta się poza jej obręb i nie ulega samoistnej regresji.

Podział blizn ze względu na pochodzenie:

• blizny po operacjach – są to blizny powstałe wskutek przerwania ciągłości powłok skórnych w trakcie operacji i zabiegów medycznych. Dobrym przykładem może tu być blizna po cesarskim cięciu, a także blizny na twarzy po operacjach plastycznych,
• blizny po oparzeniach – często są bolesne, mają zwykle czerwony kolor. Zmniejszenie widoczności blizn pooparzeniowych jest trudne,
• blizny potrądzikowe – związane z trądzikiem młodzieńczym, zwykle mają charakter zanikowy, jednak niekiedy są widoczne bardzo długo,
• blizny pourazowe – jak sama nazwa wskazuje powstają w wyniku urazów. Blizny po urazach najczęściej występują u dzieci oraz osób aktywnie uprawiających sport.

Wsparcie pacjenta

Proces gojenia blizn można odpowiednio wspomagać już od pierwszych chwil ich pojawienia się na skórze, m.in. odpowiednią pielęgnacją. Najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z konsultacji u lekarza, który oceni stan gojenia rany oraz wskaże, jak pielęgnować ranę, a następnie bliznę. Jest to o tyle ważne, że stosowanie odpowiednio dobranych preparatów (plastry na blizny, żele silikonowe) może istotnie wpłynąć na jej finalny wygląd. Zasięgnij opinii lekarskiej w klinice medycyny estetycznej Estell w Warszawie i dowiedz się, co wpływa na ostateczny wygląd blizny.